"Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΠΝΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

¨                                                                       

                                     Η  ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ  ΚΑΠΝΟΥ ΣΤΟΝ  ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

    Το χωριό  είναι ορεινό και οι κάτοικοι  ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Οι περισσότεροι  έκαναν και τις δυο δουλειές. Οι καπνιστές (φουμαδόροι) καλλιεργούσαν καπνό περισσότερο για δική τους χρήση.

     Από τα στοιχεία του Κατοχικού Κρατικού Μονοπωλίου  S.A.(T.E.M.I.)  που αφορούν τα έτη 1937,1938,1941 (Στοιχεία Γ. Διακοσάββα),  ο Μεσαναγρός  καλλιεργούσε καπνό  όχι σε μεγάλη έκταση.

ΧΩΡΙΑ                                                           ΕΚΤΑΣΗ ΣΕ  t.m.

 Αρνίθα   ……………………………………………………..23.421

Απολακκιά…………………………………………………… 4.152

Γεννάδι…………………………………………………………28.343

Λάρδος………………………………………………………….9.216

ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ……………………………………………….1.097

Μονόλιθος………………………………………………… 26.183

Πυλώνα………………………………………………………13.194

Βάτι…………………………………………………………… 40.792     

                                                                                      

                                

"ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ"

                                                                          

                                           Του  Ασυναληψιού (Της Αναλήψεως)

Η Ανάληψη ήταν η γιορτή των βοσκών. ΄Ολοι οι χωριανοί  γιόρταζαν στις μάντρες ,που υπήρχαν πολλές. Οι συγγενείς ,άλλοι με τα ζώα τους, άλλοι με τα πόδια ,πήγαιναν για  να γιορτάσουν την ημέρα και να περάσουν καλά.

    Οι βοσκοί από τις προηγούμενες ημέρες ετοιμαζόντουσαν για να φιλοξενήσουν τους δικούς τους . Ετοίμαζαν τυριά ,γάλατα , μυζήθρα ,γριά ,και γιαπράκια,  ντολμάδες. ΄Ολο το χωριό έφτιαχνε ντολμάδες  , με  αμπελόφυλλα και με κρέας ριφιού. Επίσης το κοκκινιστό ήταν στη διάταξη.

   Κάτω από τα πελώρια κυπαρίσσια  ή πεύκα ,κατάχαμα ,άπλωναν τα τραπεζομάντηλα  και τα γέμιζαν με τα φαγητά. Ο κάθε μαντράτορας ,βοσκός , έσφαζε το κατσίκι και άρχιζε το ψήσιμο στη φωτιά που είχαν ανάψει. Όλοι γλεντούσαν και απολάμβαναν  τα φαγητά  και το κρασί. Ανάμεσα στα δέντρα έδεναν σχοινιά και έφτιαχναν κούνιες ,για να κουνιούνται τα παιδιά. Το έθιμο έλεγε ,όλα τα παιδιά  να κάνουν κούνιες. Ακόμα και σήμερα που δε γίνονται αυτά, οι κούνιες στο χωριό θα γίνουν. Σε κάποιο δέντρο θα δεθεί το σχοινί ,για να τηρηθεί το έθιμο.

        Η ημέρα περνούσε χαρούμενα και το γλέντι  τέλειωνε αργά το απόγευμα. Το βραδάκι ,ένα ατέλειωτο καραβάνι ,αποτελούμενο από ανθρώπους και ζώα, έπαιρνε το δρόμο προς το χωριό. ΄Ηταν μια όμορφη στιγμή. ΄Αλλοι κεφάτοι να τραγουδούν , άλλοι  κουρασμένοι από το ποτό και τα παιδιά να τρέχουν ατέλειωτα.

   ΄Ομορφες  μέρες, όμορφα χρόνια ,όμορφοι άνθρωποι ,αξέχαστες στιγμές.

"ΤΑ ΑΜΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ"

                                                             

                                                 ΤΑ  ΑΜΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

Αμπέλια στον Μεσαναγρό υπήρχαν στους πρόποδες του βουνού Κουφού, απέναντι από το χωριό. Εκεί υπάρχει μια πανέμορφη κοιλάδα, όπου υπήρχαν τα αμπέλια. Κάθε οικογένεια είχε το αμπέλι της. Το αμπέλι ήταν μικρό ,αλλά έφτανε για τις ανάγκες της οικογένειας. Στα περισσότερα υπήρχαν και κάποια  δέντρα και ιδιαίτερα κυδωνιές.

    Ο πολλαπλασιασμός γινόταν συνήθως με καταβολάδες . Η καλλιέργεια είχε διάφορα στάδια. Φύτεμα, κλάδεμα ,σκάψιμο ,κορφολόγημα και μάζεμα του καρπού. Πέρα από τα σταφύλια που είχε η κάθε οικογένεια ,έφτιαχναν επίσης σταφίδες ,κρασί ,πετιμέζι ,μουσταλευριά ,ξύδι  και ούζο. Υπήρχαν οι ληνοί, που εκεί πατούσαν τα σταφύλια και ο μούστος έμπαινε σε πιθάρια ή άλλα αγγεία για 40 ημέρες ,για να γίνει το κρασί. Το ούζο ή το κρασί το τοποθετούσαν σε ταμερζάνες  και έτσι είχαν τα προϊόντα αυτά για όλο το χρόνο.

       Πόσες φορές δεν πηγαίναμε στα αμπέλια …Ακόμα και οι μικροί βοηθούσαν. Θυμάμαι εμείς οι μικροί μετά το σχολείο να πηγαίνουμε, για να ξεχορτιαριάσουμε το αμπέλι και μετά να το σκάψουμε. Το κλάδεμα ήταν δουλειά των μεγάλων. Πηγαίναμε μαζί και παρακολουθούσαμε πώς κλάδευαν ,για να μάθουμε την τεχνική. Πάντα μας έλεγαν .Το αμπέλι θέλει αμπελουργό και το καράβι ναύτη……. Εμείς πετούσαμε τις κληματόβεργες  και τα χόρτα.

   Σήμερα τα αμπέλια αφέθηκαν στο έλεος του θεού, όπως και τόσα άλλα. Μπορεί να ήταν μικρά κομμάτια ,αλλά έθρεφαν ολόκληρες οικογένειες. Περνώντας από εκεί βλέπεις  λίγα κλήματα  σε πείσμα της εγκατάλειψης  να  ζουν , για να δείχνουν πως κάποτε εδώ υπήρχε ζωή.

   

    

"ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

 

                                                                           

 

                                          

"ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΛΛΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΚΟΝΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ"

                                                                

Με τη συμμετοχή πολλών πιστών τελέστηκε το μνημόσυνο στη μνήμη τών Ιερέων, που διακόνησαν στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών Μεσαναγρού. Η όμορφη αυτή πρωτοβουλία του Παπα-Αγαθάγγελου,μια από τις πολλές, που καταδεικνύει το σεβασμό σε όσους πρόσφεραν στον Μεσαναγρό. Ευχόμαστε τέτοιες πρωτοβουλίες να γίνονται και από άλλους φορείς του χωριού.

                                                                               

"Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ"

                                                           

                                                        Η γιορτή της μητέρας

 Τη δεύτερη Κυριακή του Μάη κάθε χρόνο γιορτάζουμε τη γιορτή της μητέρας. Της μητέρας  όλων των λαών του κόσμου. Οι αρχαίοι ΄Ελληνες  γιόρταζαν τη μητέρα γη την ΄Ανοιξη. Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία τη συναντάμε ως γιορτή αφιερωμένη στη θεά Κυβέλη ,που γιορταζόταν το Μάρτιο. Στην Αγγλία το 16^ο αιώνα η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής ήταν αφιερωμένη στις μητέρες και ονομαζόταν Κυριακή της μητέρας.

       Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στις αρχές του 20 ου αιώνα  η δασκάλα ΄Αννα  Τζάβρις αγωνίστηκε για να καθιερωθεί η Γιορτή της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μάη. Η γιορτή θα αφιερωνόταν στη μητέρα της ,που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων. Οι αγώνες της δικαιώθηκαν το 1915, που το Κογκρέσο καθιέρωσε τη γιορτή αυτή.

     Στη χώρα μας γιορτάστηκε το 1929 ,στις 2 Φεβρουαρίου ,θέλοντας να συνδυάσουν τη γιορτή της μητέρας με τη γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά τη δεκαετία του -60 ,η γιορτή μεταφέρθηκε τη δεύτερη Κυριακή του Μάη.

    ΄Ετσι κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη τιμούμε τις μητέρες όλου του κόσμου. Πιστεύω ότι μέχρι να ξανάρθει η δεύτερη Κυριακή του Μάη του επόμενου  χρόνου ,να τη θυμόμαστε, να την τιμούμε και να εκδηλώνουμε την αγάπη μας σ΄αυτή που μας  έφερε στη ζωή.

           ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΣΤΙΣ  ΜΑΝΑΔΕΣ  ΟΛΟΥ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ