"Η ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                                  

                                       Η ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ  ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ

Σε περιόδους πολέμου και κατοχής τα τρόφιμα λιγοστεύουν και οι πληθυσμοί λιμοκτονούν. Από το 1944 που η Ρόδος αποκλείστηκε ,αλλά  και νωρίτερα  ο κόσμος υπόφερε και ιδιαίτερα οι πληθυσμοί των αστικών κέντρων.

  Οι κατακτητές Ιταλοί και Γερμανοί δεν άφηναν τίποτα για τον λαό. Ακόμα και γάτες ,σκύλους και γαϊδούρια έτρωγαν. Μας λένε οι παλιοί Μεσαναγρενοί για ένα γαϊδουράκι που ψόφησε από γιαράδες(πληγές) και το πετάξανε σε ένα ποταμάκι έξω από το χωριό. Μόλις οι Ιταλοί το έμαθαν ,πήγαν ,το πήραν και το έφαγαν.

  Παραγωγή για παραγωγή δεν άφηναν στους χωριανούς. Έπαιρναν το σιτάρι ,κριθάρι και τα ζώα τους .Αυτό ανάγκαζε τους Μεσαναγρενούς  να βρίσκουν τρόπους για να γλιτώσουν το βιος τους. Την εποχή ρου θερισμού δεν έφερναν όλα τα στάχυα στο χωριό ,αλλά αφού τα αλώνιζαν σε δύσβατα και απόκρυφα μέρη, έσκαβαν λάκκους και το αποθήκευαν μέσα ,μέχρι τον χειμώνα. Και μετά λίγο λίγο το μετέφεραν στο χωριό. Φόρτωναν στα ζώα ξύλα και ανάμεσα τους μετέφεραν και σιτάρι. Ακόμα και τα ζώα τους έκρυβαν ,για να τα γλιτώσουν από τους κατακτητές.

    Παρ΄όλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι οι Μεσαναγρενοί  δεν υπέφεραν τόσο όσο στις πόλεις και στα μεγάλα χωριά ,λόγω της παραγωγής προϊόντων. Από την πόλη της Ρόδου και τα άλλα χωριά ,ερχόντουσαν στον Μεσαναγρό για λίγο σιτάρι και κρέας. Μας έλεγαν οι παλιοί ότι θα « μπορούσαν να είχαν πλουτίσει πουλώντας τα προϊόντα τους  στη μαύρη αγορά» ,αλλά δεν το έκαναν. Δεν αντέχαμε να βλέπουμε ανθρώπους που πεινούσαν να τους βάζουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο  και να τους «γδύνουμε». Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα « Αφαντενά σακκιά» ,που έδιναν οι Φαντενοί σε αντάλλαγμα με τρόφιμα. Ακόμα και στους Ιταλούς που κρύβονταν στα βουνά, μετά τη συνθηκολόγησή τους , για να μη συλληφθούν από τους Γερμανούς ,οι βοσκοί μας τας τάϊζαν και τους έντυναν.

   Επίσης την εποχή που έφτιαχναν τους δρόμους και εκατοντάδες άνθρωποι δούλευαν στον Μεσαναγρό ,οι Μεσαναγρενοί τους φιλοξενούσαν και βοηθούσαν όσο μπορούσαν.

   Αργότερα έφυγαν οι κατακτητές ,ήρθε η περίφημη «Σπέζα» ,τα πράγματα βελτιώθηκαν και η ζωή άρχισε να κυλά στους κανονικούς ρυθμούς. Χρόνια δύσκολα ,χρόνια που δείχνουν τον ανθρωπισμό μας και ενώνουν τους ανθρώπους.