"ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΥΝΟΧΩΡΙ ΜΑΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ"

                                                           

                                                      

                                                 ΓΙΑ TO ΒΟΥΝΟΧΩΡΙ ΜΑΣ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΣ                          

   Αληθώς θά ήταν μια μεγάλη ή μάλλον εγκληματική παράλειψη, μιάς πού                            

       εορτάζουμε τά τριάντα χρόνια της σταδιοδρομίας της Ροδιακής Μεσσαναγρενής                

Αδελφότητας μας ό «ΤΑΞΙ ΑΡΧΗΣ», εάν δέν αφιερώναμε μερικές γραμμές γιά                       

τό χωριό πού μας έγέννησε και μάς έφώναξε τό «καλώς ώρίσατε», και γιά τό                                  

χωριό πόύ μάς έμαθε τό αλφάβητο.   Γιατί εκείνο τό αλφάβητο ήταν ή πρω-                                   

ταρχική αιτία του νά φανοΰμεν και έμεϊς χρήσιμοι στάς άνάγκας του τόπου                                 

 τής γεννήσεως μας.   

        Διότι τό αλφάβητο είναι οί πρώτες βάσεις και τά πρώτα θεμέλια τής προ-   

 όδου και του πολιτισμού.   

     Τό χωριό μας Μεσσαναγρός είναι Ιστορικό, διότι «Μεσσαναγρός» στο με-                                       σαίωνα έσήμαινε «προνομιούχο». Μέ άλλα λόγια τό χωριό μας κατεϊχεν έξέ-                     

 χουσα θέση μεταξύ τών άλλων γειτονικών χωριών, Έβγαλες, Άϊφανιά, θά, 

      και Πήμαχο.               

                                                                        

      Και απόδειξη τρανή είναι δτι τό χωριό μας Μεσσαναγρός ύπεραμΰνθηκε                  

      μέ όλα του τά μέσα νά μή ύποδουλωθή στους επιδρομείς και καταστραφή ,όπως            

      τά ανωτέρω χωριά, πού σήμερον είναι τίποτε άλλο παρά ενας σωρός άπό               

      ερείπια.                      

   Φαίνεται πώς έχουσιν δίκαιον τά κοντινά χωριά Λαχανιά, Κατταβιά, Άρ-                                      

 νίθα, Βάτη, και Γεννάδη, νά μας άποκαλοΰσιν «Κλαΐτες», και ότι ή Τουρκική                                 Κυβέρνησις έκαμε πάνω άπό εκατό χρόνια νά μας ανακάλυψη ...Άλλά ή πραγματικότης ήταν, δτι τό Μεσσαναγρός πάντοτε έζητοΰσε 'οπως κράτηση τήν προνομιούχο θέση πού κατεϊχεν άπό τον 13ον αιώνα προ Χριστού.

   Σύμφωνα μέ τό διάταγμα τοΰ Μεγάλου Μαΐστρου Battista Orsini, τό όποιο

 εξεδόθη τό 1474, τά χωριά Έβγαλες, Άϊφανιά, και Θά ύπήρχον, διότι άναφέ-                               
      ρει πώς αυτά τά χωριά ημπορούσαν νά φρουρηθούν στο κάστρο τής Λαχανιάς,

  ενώ τά χωριά Μεσσαναγρός καϊ Βάτη στο κάστρο τής Κατταβιάς.

 Φαίνεται πώς τά Τοπάργια, τό Πήμαχο και τά Λουργιά κατεστράφησαν προ        

  τής αναφερομένης χρονολογίας. 

                                                                                                                               

Γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπόν πρέπει όλα έμεΐς τά ξενητευμένα παιδιά τής                                                                                                                          

      Μεσαναγροϋ, τό όποιον χρονολογείται άπό τον 13ον αιώνα προ Χριστού, νά                

      έργασθούμεν όπως δώσωμεν κάποιαν καλλίτερη καϊ συγχρονισμένη ζωή στους

      έκεΐ κάτω συγχωριανούς μας, και ετσι μπορούμε νά καλούμε τούς εαυτούς μας                      

      Ροδίτες Μεσσοναγρενούς.

"Αη μου Γιώργη πού τό θά, και σύ πού τή Σκολώνα,

φύλαέ μας τήν Μεσσοναγρό, τήν Μαρμαροκολώνα.

                                                                                                        ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΗΛΛΗΡΗΣ      

Βαλτιμόρη, Μδ., 1952