" Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ"

                                                                           

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Επί τουρκοκρατίας η Εκκλησία διατήρησε  κάποια προνόμια. Στην αρχή δεν επέτρεπαν να κτίζονται καινούριες εκκλησιές  ,αλλά αργότερα επέτρεπαν τη συντήρησή τους. Ο Μητροπολίτης ήταν ο αρχηγός όλων των χριστιανών και είχε δικαίωμα  να λύνει προβλήματα που αφορούσαν ,προίκα, κληρονομιές ,διαθήκες, διαζύγια κ.α.

     Κάθε εκκλησία είχε τον κώδικά της και τηρούσε και ληξιαρχικά βιβλία. Χάρη σε όλα αυτά  διασώθηκε ολόκληρη η ιστορία μιας μεγάλης περιόδου. Η ζωή τότε περιστρεφόταν γύρω από την εκκλησία.

  Ο Μητροπολίτης επισκεπτόταν το χωριό τουλάχιστον μια φορά  τον χρόνο και η επίσκεψη του έπαιρνε πανηγυρικό χαραχτήρα. ¨Ολο το χωριό συμμετείχε στην υποδοχή του και από μέρες  γίνονταν  οι κατάλληλες προετοιμασίες. Την ημέρα που ερχόταν στο χωριό  οι δρόμοι στρώνονταν με μυρτιές ,οι νοικοκυρές  έκαναν διάφορα σχήματα με ασβέστη  ,ιδίως κύκλους , στους πέτρινους δρόμους  και όλοι βρίσκονταν στην είσοδο του χωριού. Προεστοί ,δάσκαλοι, μαθητές  και οι γυναίκες κρατούσαν θυμιαστήρες , όταν η πομπή περνούσε μπροστά από τα  σπίτια τους.  Ο Δεσπότης έμενε στο καλύτερο σπίτι του χωριού και μετά τον εσπερινό ακολουθούσε δείπνο  με όλες τις αρχές του χωριού και αργότερα έλυνε διάφορα προβλήματα των χωριανών.

   Την επόμενη μέρα γινόταν η Θεία Λειτουργία και το κήρυγμα από τον ίδιο τον Δεσπότη.

Αυτό συνεχίστηκε και επί    Ιταλοκρατίας  και θυμάμαι και μέχρι τα παιδικά μας χρόνια ,τη δεκαετία του -50.

   Ο Δεσπότης όριζε την Εκκλησιαστική Επιτροπή και της  είχε παραχωράσει ορισμένες αρμοδιότητες. Συντήρηση ναού, εξεύρεση πόρων ,λύση μικροπροβλημάτων ανάμεσα στους χωριανούς ,διαφύλαξη της Εκκλησιαστικής περιουσίας και  πληρωμή των Δασκάλων που υπηρετούσαν στο χωριό.