"ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ(31-1-15)

Πρόβλημα νερού στο χωριό και σήμανε συναγερμός. Παρακαλούνται οι χωριανοί να μην ξοδεύουν άσκοπα το νερό.


                                                         

 Χατζηκώστας, Παπαδημητρίου ,Λάμπρου Πρόεδρος Τοπικού και Μιχαήλ στο υδραγωγείο.

 "Ο Μεσαναγρός ,από το υδραγωγείο"

 " Το υδραγωγείο  του χωριού"

 " Νερό υπάρχει...φτάνει να  μην ανοίγονται οι βάνες απο κάποιους....)

 " Ο κουφός ,μικρό βουνό)

 "  ¨Ολα καλά ."

 " Ο έλεγχος τελείωσε..."

 " Στην Παναγια Σκιαδενή , για προσκύνημα"

 " Παναγιά Σκιαδενή"

 " Εσωτερικό του ναού "

" Μεσαναγρός, δεύτερος σε έκταση μετά από την Κατταβιά στη Νότια Ρόδο"

"ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

"ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ-ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΥΛΙΔΗ"

                                                          

Ο Βαγγέλης Παυλίδης , ο πασίγνωστος Σκιτσογράφος ,μένει στη Νότια Ρόδο και συχνά επισκέπτεται τον Μεσαναγρό .Σε μια επίσκεψή του στον καταρράκτη του Αγίου Θωμά ,αντίκρισε το θέαμα με τα σκουπίδια που πολλοί νεοέλληνες πετούν παντού και όπου βολεύει, δημοσίευσε τα παρακάτω.
                                                                     

                ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ  ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ –ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΥΛΙΔΗ

Ελαφριά συννεφιά σήμερα, ο ήλιος να μπαινοβγαίνει, μόνο πέρα μακρυά προς την Ανατολή να είναι τα σύννεφα βαριά κι ασήκωτα. Μια μέρα για περίπατο στη φύση που αστράφτει καταπράσινη και λουλουδιασμένη, ξεπλυμένη απο τις σκόνες του καλοκαιριού. Τι τύχη που ενώ αλλού ο χειμώνας είναι συνδεδεμένος με χιόνια και κιτρινισμένα ή μαδημένα φύλλα ο δικός μας, εδώ στην Ρόδο, κάνει αντίθετα τα πάντα να πρασινίζουν.

Βγήκαμε λοιπόν για τον περίπατό μας μαζί με δυο καλές φίλες κι είπαμε να πάμε στην χαράδρα του ποταμού που κυλάει δίπλα στον Άγιο Θωμά και που μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου τελειώνει απότομα σ’ έναν πανέμορφο καταρράκτη που ρίχνει τα νερά του από τα 15 – 20 μέτρα ψηλά. Τσέπωσα και την μικρή μου κάμερα να πάρω φωτογραφίες για να τις δείξω σε σας, φίλοι αναγνώστες. Για να θαυμάσετε τις ομορφιές της Ρόδου, μα και για να σας κάνω να ζηλέψετε (τις έχω κάτι τέτοιες μικροκακίες εγώ. Χεχεχε…).

                                                                 

Δυστυχώς, η φόρα μας κόπηκε απότομα. Αντί για ομορφιά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αίσχος και ντροπή. Ψηλά, πάνω απο την απότομη πλαγιά -να είναι ίσως πενήντα μέτρα;- περνάει ο δρόμος για τον Μεσαναγρό. Απ’ εκεί ο κάθε Έλλην αφήνει να κατρακυλήσουν τα κάθε λογής σκουπίδια που θέλει να ξεφορτωθεί. Ένα χειράμαξο, ένα πλυντήριο, διάφορα μικροέπιπλα, ένας ολόκληρος στύλος της ΔΕΗ, διάφορα συντρίμια άμορφα που δεν μπορούν να περιγραφούν, μια λεκάνη του καμπινέ. Δείτε τις φωτογραφίες, παρακαλώ.

Ο τύπος του υπεύθυνου για την βαρβαρότητα είναι γνωστός. Τον συναντάμε καθημερινά σε καφενεία, στους δρόμους, στην ταβέρνα. Είναι αυτός που για όλα τα κακά της μοίρας μας φταίνε οι άλλοι, ποτέ αυτός ο ίδιος, που είναι κάτι σαν άγιοι. Είναι αυτός που πρώτος και καλύτερος θα ζητήσει το κεφάλι του δημάρχου στο πιάτο γιατί δεν μαζεύει τα σκουπίδια, είναι τέλος αυτός που θα σου πει πως αν ήταν πρωθυπουργός για τρείς μόνο μέρες θα είχε φτιάξει τα πάντα.

Εγώ τώρα δημοσιεύω τις φωτογραφίες. Τι να πω εκτός από: “Φτού σας, ρεμάλια  .

                                                

"ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ"

                                                         

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ

     Ο Άγιος Θωμάς Μεσαναγρού είναι γνωστός σε όλο το νησί, για το όμορφο πανηγύρι που γίνεται κάθε χρόνο ,αλλά και για τους μοναδικούς καταρράκτες του ,που είναι  ξακουστοί στο νησί.

                                                    

      Χθες Κυριακή 24 Μαίου 2015 , μέλη του Οικονομικού Επιμελητηρίου , με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Μιχαήλ Μιχαήλ ,ο οποίος κατάγεται από τον Μεσαναγρό ,ήρθαν στον ΄Αγιο θωμά  ,για να περάσουν μια ξέγνοιαστη  Κυριακή ,μακριά από τις καθημερινές σκοτούρες. Επισκέφθηκαν και τον καταρράκτη ,έμειναν ευχαριστημένοι από το πανέμορφο τοπίο και υποσχέθηκαν να ξανάρθουν.

                                                  

     Τους επισκέφθηκαν πολλοί Μεσαναγρενοί ,ο Αιδεσιμώτατος Παπα-Αγαθάγγελος και  ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Μπάμπης Λάμπρου .

                                                     

     Ευχόμαστε και άλλοι Σύλλογοι να έρθουν στον ΄Αγιο Θωμά  και θα μείνουν ευχαριστημένοι. Το τοπίο είναι πανέμορφο ,υπάρχουν ευκολίες ,ψηστιέρες, ρεύμα ,νερό και οτιδήποτε χρειαστούν ,οι φιλόξενοι Μεσαναγρενοί θα βοηθήσουν.

           

" ΤΟΥ ΑΣΙΝΑΛΗΨΙΟΥ-ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ"

                                                                       

                                                       Του  Ασιναληψιού (Της Αναλήψεως)

Η Ανάληψη ήταν η γιορτή των βοσκών. ΄Ολοι οι χωριανοί  γιόρταζαν στις μάντρες ,που υπήρχαν πολλές. Οι συγγενείς ,άλλοι με τα ζώα τους, άλλοι με τα πόδια ,πήγαιναν για  να γιορτάσουν την ημέρα και να περάσουν καλά.

    Οι βοσκοί από τις προηγούμενες ημέρες ετοιμαζόντουσαν για να φιλοξενήσουν τους δικούς τους . Ετοίμαζαν τυριά ,γάλατα , μυζήθρα ,γριά ,και γιαπράκια,  ντολμάδες. ΄Ολο το χωριό έφτιαχνε ντολμάδες  , με  αμπελόφυλλα και με κρέας ριφιού. Επίσης το κοκκινιστό ήταν στη διάταξη.

   Κάτω από τα πελώρια κυπαρίσσια  ή πεύκα ,κατάχαμα ,άπλωναν τα τραπεζομάντηλα  και τα γέμιζαν με τα φαγητά. Ο κάθε μαντράτορας ,βοσκός , έσφαζε το κατσίκι και άρχιζε το ψήσιμο στη φωτιά που είχαν ανάψει. Όλοι γλεντούσαν και απολάμβαναν  τα φαγητά  και το κρασί. Ανάμεσα στα δέντρα έδεναν σχοινιά και έφτιαχναν κούνιες ,για να κουνιούνται τα παιδιά. Το έθιμο έλεγε ,όλα τα παιδιά  να κάνουν κούνιες. Ακόμα και σήμερα που δε γίνονται αυτά, οι κούνιες στο χωριό θα γίνουν. Σε κάποιο δέντρο θα δεθεί το σχοινί ,για να τηρηθεί το έθιμο.

        Η ημέρα περνούσε χαρούμενα και το γλέντι  τέλειωνε αργά το απόγευμα. Το βραδάκι ,ένα ατέλειωτο καραβάνι ,αποτελούμενο από ανθρώπους και ζώα, έπαιρνε το δρόμο προς το χωριό. ΄Ηταν μια όμορφη στιγμή. ΄Αλλοι κεφάτοι να τραγουδούν , άλλοι  κουρασμένοι από το ποτό και τα παιδιά να τρέχουν ατέλειωτα.

   ΄Ομορφες  μέρες, όμορφα χρόνια ,όμορφοι άνθρωποι ,αξέχαστες στιγμές. 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ ,ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ.

                                                                      

" ΑΠΟ 22 ΜΑΙΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΡΟΔΟΥ ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ'

                                                                              

                         Εγγραφές  Α΄ Δημοτικού

                                 2015-2016

                     Από 22-5-2015 έως 9-6-2015

          2^ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Ρόδου

                                            

 Ανακοίνωση –οδηγίες- http:/2oprotypopeiramatiko-rodou.blogspot.gr/

         Ιστοσελίδα σχολείου-http:/2opeiramatiko-rodou.eu/

   ΑΙΤΗΣΕΙΣ ¨Αιτήσεις γίνονται στο hht:www.iep.edu.gr/pps από Παρασκευή 22-5-2015

                        

    Έως και Τρίτη 9-6-2015 και μέσω της Δ/νσης του Σχολείου

                          

              Πληροφορίες Μαντικού Τίνα -Σταματία

               Τηλ. 2241030985 ,Fax 2241024930

             Email: mail@2dim-peir-rodou.dod.sch.gr

"ΔΗΜΟΣ Ν.ΡΟΔΟΥ-ΣΤΑΤΙΣΤΚΑ"

                                                         

                                                                                                 

                                          ΔΗΜΟΣ ΝΟΤΙΑΣ ΡΟΔΟΥ

 Ο Δήμος της Νότιας Ρόδου έχει έκταση 379,1Κm2 σε σύνολο 1.385,5 Κm2 του νησιού της Ρόδου. Καταλαμβάνει το 26,2% της έκτασης του νησιού και είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση Δήμος από τους 10 του νησιού της Ρόδου και ο μεγαλύτερος του Νομού Δωδεκανήσου, μεγαλύτερος ακόμα από τα νησιά της Κω και της Καλύμνου.                                                     

                                                                                                                                                                                Τα Δ.Δ. Απολακκιάς, Ασκληπιείου, Γενναδίου, Κατταβιάς και Λαχανιάς χαρακτηρίζονται ως πεδινά, αντιπροσωπεύουν το 60% περίπου των εκτάσεων και του πληθυσμού του Δήμου Νότιας Ρόδου και συγκεντρώνουν το 80% περίπου των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Τα υπόλοιπα Δ.Δ. χαρακτηρίζονται ημιορεινά.                                                  

                                                                                                                                                                                               Το Μεγαλύτερο σε έκταση Δ.Δ. είναι αυτό της Κατταβιάς (97,3 Km2 ) και ακολουθούν του Μεσαναγρού (51,8 Km2 ), Ασκληπιείου (46,6 Km2 ), Βατίου (39,1 Km2 ), Γενναδίου (33,5 Km2 ), Απολλακιάς (29,1 Km2 ), Λαχανιάς (25,4 Km2 ), Αρνίθας (22,0 Km2 ), Ιστριου (18,4 Km2 ) και Προφίλιας (15,9 Km2 ). Στην μεγαλύτερη έκταση της περιοχής του Δήμου, τα απόλυτα υψόμετρα δεν ξεπερνούν τα +300μ. Υψόμετρα από +300μ ως +550μ συναντώνται στον άξονα Μεσαναγρός – Αγ. Ισίδωρος (όρος Ατάβυρος).

                                                      

"ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟ"

                                                               

                                                        Καλοκαίρια στο Μεσαναγρό

 Πολλές φορές όταν το μυαλό στερεύει από ιδέες  ,η παρουσία μου στο χωριό είναι ευκαιρία , για να ξαναγράψω κάτι . ΄Ετσι και το Σαββατοκύριακο που πέρασε μου θύμισε πράγματα παλιά και όμορφα.

    Όταν ο περισσότερος πληθυσμός έφυγε από το χωριό και πήγε στην πόλη της Ρόδου, τα καλοκαίρια  οι γυναίκες που δεν εργάζονταν  αλλά και οι παππούδες και οι γιαγιάδες , έπαιρναν τα εγγόνια τους και έρχονταν στο χωριό. Το χωριό ξαναζωντάνευε ,οι δρόμοι γέμιζαν από τις χαρούμενες παιδικές φωνές  και το χωριό ξαναζούσε τα παλιά. Αυτές οι εικόνες ήρθαν στο μυαλό μου το Σάββατο το βράδυ ,όταν αντίκρισα αρκετά παιδιά να κυκλοφορούν με τα  ποδήλατά τους , να παίζουν και τέλος να κάθονται έξω από τη Λέσχη να απολαμβάνουν το σουβλάκι τους. Τη χαρά που νιώθουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες στο χωριό , όταν βλέπουν τα παιδιά να τρέχουν ,να φωνάζουν και πολλές φορές να ενοχλούν , δεν μπορώ να σας περιγράψω. Τα λόγια μιας γιαγιάς τα λέει όλα. « Αυτές οι φωνές σήμερα μας χαρίζουν ζωή».

        Γιατί λοιπόν να μη ξαναγίνεται αυτό τουλάχιστον το καλοκαίρι. Γιατί οι παππούδες και οι γιαγιάδες κάποιες μέρες να μη φέρνουν τα εγγόνια  τους στο χωριό…Υπάρχουν οι αίθουσες να απασχοληθούν τα παιδιά , η ομορφιά του χωριού, το υγιεινό κλίμα του, το άνοιγμα της Λέσχης και άλλα χίλια δυο πράγματα. Ας γίνει λοιπόν μια αρχή από φέτος προς όφελος των παιδιών μας.

   

"ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ-ΜΠΗ-ΒΡΥΣΙΑ-4"

                                                                                   

                    ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ –ΜΠΗ, ΒΡΥΣΙΑ

                                        ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΣΤΗ ΜΠΗ

          Μπη είναι η πηγή. Βρίσκεται κοντά στο χωριό και υπήρξε μια πηγή που οι χωριανοί πότιζαν τα κηπούλια τους ,πότιζαν τα ζώα τους ,αλλά έπαιρναν νερό με τις στάμνες ,για τις ανάγκες των σπιτιών.

    ΄Εχει υδραγωγείο που μαζεύεται το νερό και σήμερα δυστυχώς δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης νερού. Τα κηπούλια δεν ήταν πολλά και κάποια ακόμα σώζονται όπως και οπωροφόρα δέντρα. Οι χωριανοί και ιδίως  οι γυναίκες και τα παιδιά πήγαιναν με τις στάμνες ,για να πάρουν νερό. Κάποιοι πήγαιναν με τα ζώα τους που φόρτωναν τις στάμνες ,αλλά ταυτόχρονα πότιζαν και τα ζωντανά.

     Η απόσταση από το χωριό δεν είναι μεγάλη ,αλλά ο δρόμος ήταν στενός ,μονοπάτι ,που δυσκόλευε τη μεταφορά του νερού με τις στάμνες. Πόσες φορές δεν πήγαμε ,γεμίσαμε τις στάμνες και στο δρόμο από μια απροσεξία ή στραβοπάτημα ,γλιστρίσαμε ,πέσαμε και η στάμνα έσπασε. Πηγαίναμε σπίτι μετά φόβου, γιατί ξέραμε τι μας περίμενε!!!! Δύσκολα χρόνια ,αλλά τα θυμάμαι με νοσταλγία.

                                   

                              ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΣΤΟ ΒΡΥΣΙ

   Τα βρυσιά ήταν κοντά στο χωριό. Το νερό δεν πινόταν και το χρησιμοποιούσαμε για τα ζώα και το πότισμα των κήπων. Είχε δυο μικρές στέρνες, χαβούζες ,για να πίνουν τα ζώα και να ποτίζουν .Τα καλοκαίρια ιδίως για να ποτίσεις τα ζώα ,έπρεπε να περιμένεις με τη σειρά  . Έβλεπε κανείς μικρά παιδιά ,μεγάλους ,να περιμένουν υπομονετικά  και πολλές φορές τα γαϊδούρια αρπάζονταν μεταξύ τους  και αν δεν υπήρχαν μεγάλοι ,τα πράγματα ήταν δύσκολα.

     Η περιοχή είχε και αρκετά φίδια. Λόγω του νερού ,πλησίαζαν και αυτά για να πιούν  και τότε το βάζαμε στα πόδια. ΄Ηταν μεγάλα ,κατάμαυρα και επιθετικά την εποχή που βάτευαν. Κάποιοι τολμηροί με ξύλα και πέτρες προσπαθούσαν να τα σκοτώσουν. Οι πιο πολλοί βλέπαμε από μακριά και θαυμάζαμε τους τολμηρούς. Στο γυρισμό διηγούμασταν τα κατορθώματα με μπόλικη υπερβολή.

     Σήμερα τα Βρυσιά δεν λειτουργούν. Το νερό στέρεψε ,όπως τόσες και τόσες πηγές και τα χαλάσματά τους  μαρτυρούν παλιές ,καλές  εποχές.

                                                           

       

"Ο ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΜΑΗΣ-ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΑΝΤΕΙΟΥ"

Ο Ανώνυμος μαθητής της Αμαραντείου ξαναχτύπησε. Όπως κάθε μήνα έτσι και τώρα ,σκιαγραφεί τον μήνα Μά"ιο παραστατικά, έξυπνα ,με κείμενο ζωντανό,ιδιόμορφο ,που σε κάνει να θέλεις να περιμένεις τη συνέχεια και για τον άλλο μήνα που έρχεται.

                        

Νάσαι καλά φίλε ,συνέχισε να γράφεις και να δίνεις ελπίδες ,γιατί ....η ελπίδα μας έμεινε...

                                                                  

                              Ο  ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ   ΜΑΗΣ

                       « Ο Μάης δεν έχει λάμδα ούτε Ρο

                          Στη γλώσσα να βουλιάζει

                          Είναι στο Άλφα καθαρό

                          Και όταν γελάς σου μοιάζει».

       Μάης ο λακωνικός πρωταγωνιστής του έτους., Ο Μάης διάλεξε στρατηγικά τη θέση του μες στον ημερολογιακό κύκλο και αντ΄αυτού δέχτηκε να βαφτιστεί με μόλις τέσσερα γράμματα και όλα τους ρεζέρβες  του Μάρτη. Ο φαινομενικά αδικημένος Μάης υπερέβη τύπους και γραφειοκρατικά κωλύματα ,γράφοντας τη δική του ζωηρή και κατακόκκινη ιστορία.

        Από την πρώτη του κιόλας μέρα αποδεικνύει και αναδεικνύει τον δυναμισμό του χαραχτήρα; του, δικαιώνοντας όλους εκείνους οι οποίοι τον θεωρούν ως τον πιο ώριμο και ολοκληρωμένο εκφραστή της ΄Ανοιξης. Το αίμα του πολύτιμο σαν πορφύρα σε όστρακο  βράζει και συμπυκνώνει στη σύστασή του όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου. Από την πιο ντροπαλή ενός αθώου νεανικού έρωτα μέχρι την πιο φλογερή ή παθιασμένη ενός ολόκληρου «αγώνα».

Στη χρωματική πανδαισία του στεφανιού του πλέκονται όνειρα , ελπίδες, αισθήματα ,γέλια και συγκινήσεις –όχι μόνο της Ειρήνης , του Κώστα και της Ελένης- όλα τους νοτισμένα με τη μαγική δροσιά που χορεύει επιδέξι8α σ΄ένα τέλειο κλιματικό ισοζύγιο. Ειρηνικά, αρμονικά…μαγ(ιά) ικά.

                                        Καλός σας Μήνα

    Υ.Γ. ΄Ισως τελικά  και τα τέσσερα του  γράμματα στη Ρόδο να μοπιάζουν πολλά.

                                           Ο Ανώνυμος  Μαθητής  Αμαραντείου

                                                            Μάης  2015

                                                     

  

      

"Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΖΩΗ "

                                                              

                                                                " Το  Δημοτικό Σχολείο"

                                                                  H   Σχολική   ζωή

Τα σχολικά χρόνια ήταν δύσκολα ,αλλά τα θυμάμαι με νοσταλγία  και αγάπη. Οι δάσκαλοι αυστηροί ,οι γονείς το ίδιο και η συμμετοχή των παιδιών αποτελεσματική.

Θυμάμαι ,καθαρίστρια δεν υπήρχε , Αναλαμβάναμε τα μεγάλα παιδιά να καθαρίζουμε τις τάξεις ,τα θρανία και το Γραφείο του σχολείου. Δύο δύο καθαρίζαμε τη μέρα που όριζε ο δάσκαλος. 

    Την εποχή εκείνη, το πρωί παίρναμε ρόφημα, γάλα  και  στις 10 η ώρα ένα κομμάτι τυρί και βούτυρο. Το γάλα το παρασκευάζαμε τα μεγάλα παιδιά. Κουζίνες ή πετρογκάζ δεν υπήρχαν και έπρεπε η φωτιά να ανάβει με ξύλα. Όλα τα παιδιά του σχολείου κουβαλούσαμε ξύλα από τα σπίτια μας  για το σκοπό αυτό. Δύο  δύο ,ένα αγόρι και ένα κορίτσι ,πρωί πρωί ,έπρεπε να ετοιμάσουμε το γάλα , για να μοιραστεί στην πρωινή προσευχή.   Ξυπνούσαμε πολύ πρωί ,παίρναμε τη τσούκα (μεγάλο τσουκάλι) ,πηγαίναμε να πάρουμε νερό από τη βρύση ,ανάβαμε τη φωτιά με τα ξύλα και παίρναμε  τη σκόνη του γάλακτος  στην κατάλληλη δόση ,τη ρίχναμε στο νερό που έβραζε και με την κουτάλα ταράζαμε το μίγμα, για να μη βολιάσει. Όταν χτυπούσε  το κουδούνι  μετά την προσευχή ,όλα τα παιδιά στη σειρά με το κατσαρολάκι μας στο χέρι ,παίρναμε το γάλα μας . Ο δάσκαλος έκανε έλεγχο αν το πίναμε όλοι. Την εποχή εκείνη το ρόφημα αυτό ήταν για μας το πιο νόστιμο που υπήρχε.

      Πριν χτυπήσει το κουδούνι κάποια παιδιά έπρεπε να πάνε στο γραφείο να κόψουν το τυρί σε μερίδες και να ετοιμάσουν το βούτυρο. Όλα αυτά  ήταν μέσα σε τενεκέδες. ΄Επρεπε να ζυγίζονται  και να είναι καθαρά . Μόλις χτυπούσε το κουδούνι ,τα παιδιά στη σειρά έπαιρναν το μερίδιό τους ,έτρωγαν παρέες παρέες και έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Σε κάποιους  δεν άρεσαν όλα αυτά και προσπαθούσαν να τα αποφύγουν .Το άγρυπνο μάτι του δασκάλου όμως τους παρακολουθούσε  και τους ανάγκαζε να ακολουθήσουν το πρόγραμμα.

      Αργότερα ήρθε το φαγητό στο σχολείο σε καθημερινή βάση και  οι χυμοί    . Όλα αυτά βοήθησαν την εποχή εκείνη τα μικρά παιδιά και ήταν μια ανάσα στη διατροφή μας. Βλέπετε οι γονείς μας γεωργοί και κτηνοτρόφοι ,έφευγαν από το πρωί στις δουλειές τους και γύριζαν αργά το βράδυ.

                                                   "    Είσοδος Δημοτικού Σχολείου       "

"ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ- ΠΛΑΚΙΑ-5-"

                                                                    

                         ΤΑ ΚΗΠΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΝΑΓΡΟΥ-ΠΛΑΚΙΑ-5-

Τα Πλακιά είναι η μοναδική πηγή που σώζεται σήμερα. ¨Εχει νερό και βρίσκεται σε καλή κατάσταση. .Πέρσι με πρωτοβουλία των Αρχών ,καθαρίστηκε και κόπηκαν τα χόρτα.

                                                       

      Βρίσκεται κοντά στο χωριό και πηγαίνει κανείς από δύο δρόμους με τουχεμέ( πλάκες πέτρινες στο δάπεδο). Υπάρχει ακόμη νερό και σώζονται τα βουρνιά και οι πλύστρες ,που έπλυναν τα ρούχα οι νοικοκυρές. Από το νερό αυτό ποτίζονταν οι κήποι  ,έπλενα τα ρούχα και πότιζαν τα ζώα. Τα τελευταία χρόνια το νερό αυτό μεταφερόταν στο χωριό ,για ύδρευση.

                                                      

   Ευπρεπίστηκαν επί Ιταλίας και φέρουν και Ιταλική επιγραφή. ΄Ηταν ένα μέρος ζωντανό καθημερινά και ιδίως το καλοκαίρι ,όταν μαζεύονταν πολύς κόσμος ,άλλοι για να πάρουν νερό, άλλοι να πλένουν και οι περαστικοί για να ποτίσουν τα ζώα τους. Οι κήποι ήταν καταπράσινοι από τα φυτολοϊκά και τα λογής λογής  δέντρα, πορτοκαλιές , μανταρινιές και φραγκοσυκιές. Εκτός της πηγής ,υπήρχαν και αρκετά φλετρά ,πηγάδια , που σώζονται μέχρι σήμερα.

    Γίνεται προσπάθεια να συντηρηθούν ,να τοποθετηθούν παγκάκια και να είναι μέρος που μπορούν να επισκεφθούν οι ξένοι ,αλλά και οι ντόπιοι.