Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

" Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ -ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΟΛΥΒΙΟΥ" "


                                                                




  Αρκετές φορές μεσα από το BLOG μας προβάλλουμε απόψεις αναγνωστών μας. Σήμερα έχουμε ένα ποίημα από το φίλο Ανδρέα Πολυβίου από την Κύπρο. Είναι ένα ποίημα συγκινητικό ,που τονίζει τη δύναμη της πίστης ,της πίστης που κάνει θαύματα.



                               ΑΝΔΡΕΑΣ  ΠΟΛΥΒΙΟΥ
Πρίν από κάμποσο καιρό, ήρθε η ανεψιά μου,
και είχε πόνο στην ψυχή, την πόνεσε η καρδιά μου
                                                                                                                                                  

Οχτώ χρόνια που έσμιξε, με τα δεσμά του γάμου,
και οι γιατροί τούς είπανε, παιδί πως δεν θα κάμου(ν)

Κι έτσι το είχε καημό και στην καρδιά μαράζι,
όπου ποτέ στο στήθος της, παιδί δεν θ'αγκαλιάζει.

Εσκέφτηκα τότε κι εγώ, διακοπές να πάμε,
κι από την Κύπρο, για νησιά αμέσως ξεκινάμε.

Μα πρώτα την ερώτησα, προτίμησε την Ρόδο!
-Εκεί θα πάμε ανεψιά, κι είν’ από μένα δώρο.

Είδαμε και θαυμάσαμε, τις Ρόδου ομορφάδες!
Φιλόξενοι οι κάτοικοι, άνδρες μα και κυράδες.

Και τότ' εκεί ακούσαμε για κάποια εκκλησία,
π' ακούγαμε πρώτη φορά, «Τσαμπίκκα» Παναγία!

Λέει τότε η ανεψιά, θέλω να ανεβούμε,
κι εκεί μπρος στην εικόνα της, για να προσευχηθούμε!

Κι ένα κερί στην Παναγιά, μπροστά να πα' ν'ανάψω,
για να της πω τον πόνο μου, κι από καρδιάς να κλάψω.

Λέν’ είναι πολυεύσπλαχνη, ίσως να μεσητέψει
κι ένα παιδάκι ο Θεός! Αν θέλει να μου πέψει.

Καί έτσι ανεβήκαμε, στην κορυφή επάνω,
τρακόσια ογδόντα σκαλιά, ίσως και παραπάνω!

Πήγαμε προσκυνήσαμε και θάμπωσε το φώς μας
από τα τόσα τάματα, που είδαμε ομπρός μας.

Κι ο λόγος, μας εξήγησαν, οι άνθρωποι ‘κεί πέρα,
κάθε στείρα που πίστεψε , έγινε και μητέρα!

-Μακάρι θείε μου κι εγώ μητέρα για να γίνω!
και πάλι εις στην χάρη της, να ‘ρθούμε με τον Ντίνο,

Σκύβει με δέος προσκυνά, μπροστά την Παναγία.
Λέει “βοήθα με κι’ εμέ, παρθένα μου Μαρία!

Ανάψαμε τότες κερί και ο παπάς μας είπε,
-από την Κύπρο έφθασε, κι ένας βοσκός το βρήκε ,

Το άγιο εικόνισμα, κι ´εμεινε από τότες !
Εις στο χωριό Αρχάγγελος, καλοί μου πατριώτες.

Του είπαμε “ευχαριστώ” κι ήρθαμε στο νησί μας,
όμως το δέος έμεινε, βαθειά μες στην ψυχή μας.

Η ανεψιά μου έφυγε, στον άνδρα της πηγαίνει,
τρείς μήνες επεράσανε, τηλέφωνο μας παίρνει.

-Η Παναγία έκανε θείε μου, το θαύμα της
μ 'αγόρι είμαι έγκυος, δοξάζω τ’ όνομα της!

Αφ’ έκαμε το θαύμα της , μεγάλο τ' ονομά της!
Ως κι’ ο γιατρός επίστεψε, το δημιούργημά της.

-Σαν πρώτα μας τ' απέκλεισε, για να γενώ μητέρα!
ευλογημένη πάντοτε, για όλους ημετέρα .

Θα την δοξάζω όσο ζώ, κι όσο μπορώ θα μ'εβρει,
εκεί θε να πηγαίνουμε, εις τις οχτώ Σεμπέβρη!

Έκλεισα το τηλέφωνο με ανοικτό το στόμα
κι η Παναγιά , το πίστεψα!!!!!!!!! θαύματα κάνει ακόμα .

Γι’ αυτό κι’ εγώ στην χάρη της, θα ‘ρθω να το βαφτίσω!
Τσαμπίκκο θα το λέγουμε, να την ευχαριστήσω!!

                  ΑΝΔΡΕΑΣ  ΠΟΛΥΒΙΟΥ

                               ΚΥΠΡΟΣ

                                                         


 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου