Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

" ΞΥΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ"


                                                   






                                                        ΞΥΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Ηλεκτρισμός δεν υπήρχε και τα περισσότερα  νοικοκυριά μαγείρευαν στο « κούμελο» με τα ξύλα και αργότερα με τις γκαζιέρες ,τα πετρογκάζ και τον ηλεκτρισμό. Κάθε σπίτι είχε το τζάκι του και γύρω υπήρχε ο σουφάς. Μπορώ να πω ότι εκεί  κάθονταν τον περισσότερο καιρό ,τα μέλη μιας οικογένειας.
    Το τζάκι άναβε χειμώνα καλοκαίρι. Υπήρχε « η σιεριστιά » που επάνω της καθόταν η τσούκα, τσουκάλι ,όταν μαγείρευε η νοικοκυρά. ΄Επρεπε λοιπόν πάντα να υπάρχουν ξερά ξύλα , για το άναμμα του τζακιού.  ΄Οπου και αν πήγαιναν οι χωριανοί και εύρισκαν ξύλα ,τα φόρτωναν στα γαϊδουράκια και τα έφερναν στο χωριό. Στο « κελάρι» ,αποθήκη για τα ζώα , τα ξύλα ,το άχυρο και τα σύνεργα του γεωργού.
    Όταν πλησίαζε  όμως ο χειμώνας, η κοπή των ξύλων γινόταν πιο επιτακτική. ΄Επρεπε στο κελάρι να υπάρχουν πολλά ξύλα και για μαγείρεμα ,αλλά και για θέρμανση. ΄Επαιρναν λοιπόν οι νοικοκυραίοι τα ζώα τους  ,τον ταχρά , το «μανάρι» τσεκούρι ,σύνεργα για την κοπή των ξύλων και πήγαιναν σε περιοχές που είχε ξερά ξύλα. Κανόνιζαν να κόψουν δυο «γομάρια» ,αν είχαν δύο ζώα , τα φόρτωναν και τα έφερναν στο χωριό. Γινόταν μάλιστα και συναγωνισμός  ποιος θα φέρει τα καλύτερα.
      Η εργασία για το κόψιμο των ξύλων του χειμώνα ,ξεκινούσε από το Φθινόπωρο. Όταν «λοκοπούσαν »  τα χωράφια, καθαρίζοντάς τα από θάμνους και άλλα κλαδιά, έκοβαν και ότι ξύλο τους φαινόταν χρήσιμο. Δε νοείτο νοικοκυριό χωρίς ξύλα.
     Η αξία τους φαινόταν το χειμώνα, όταν γύρω από το τζάκι τα βράδια ,απολαμβάναμε τη ζεστασιά και τη μυρωδιά του ξύλου , προπάντων , όταν ήταν ελιές. Οι ειδικοί λένε ότι το ξύλο της ελιάς  είναι το καλύτερο. Δεν καίγεται εύκολα  ,κρατά  αρκετή ώρα και έχει μια απίθανη μυρωδιά.
        Και σήμερα τα τζάκια στο χωριό ανάβουν , αλλά μόνο για θέρμανση ή ατραξιόν και μόνο το χειμώνα. ΄Άλλες εποχές….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου