ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ
ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ -3-
Ο θάνατος πάντα φόβιζε τον άνθρωπο. Πολλές προλήψεις και
δεισιδαιμονίες αναφέρονται σε αυτόν. Στο
χωριό ο θάνατος φόβιζε τον κόσμο. Πίστευαν ότι ο νεκρός ερχόταν ξανά στα μέρη που έζησε και πολλοί το
διαβεβαίωναν . Μάλιστα έλεγαν ότι είδαν με τα μάτια τους νεκρούς. Την πρώτη
βδομάδα ,το βράδυ , οι δρόμοι του χωριού ερήμωναν και οι χωριανοί κλεινόντουσαν
στα σπίτια τους νωρίς νωρίς.
Εμάς τους μικρούς μας φόβιζαν τόσο ,που κλεινόμασταν νωρίς στα σπίτια
και όταν περνούσαμε μπροστά από το νεκροταφείο, τρέχαμε τραγουδώντας και
μάλιστα κοιτάζαμε πίσω μας, μήπως μα ς κυνηγάνε.
Μετά την κηδεία στο χωριό ,οι χωριανοί
οδηγούνται στο σπίτι του θανόντος και ο
παπάς κάνει αγιασμό και αγιάζει όλους. Κανένας δεν τολμά να πάει
κατευθείαν στο σπίτι του από το νεκροταφείο , αν δεν αγιαστεί πρώτα. Θεωρείται
χρουσουζιά και ότι κάτι κακό τον
περιμένει.
Μέχρι το 1925 το νεκροταφείο του χωριού
ήταν στην Πάνω εκκλησιά ,στην Κοίμηση της Θεοτόκου ,μέσα στο χωριό . Θεώρησαν
καλό να το μεταφέρουν έξω από το χωριό και με τη βοήθεια των Αμερικανών
μεταναστών , έκτισαν το ναό της Αγίας Σοφίας
και εκεί μεταφέρθηκε το νεκροταφείο. Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα .
Ποιο θα έθαβαν πρώτο εκεί ….Θεωρούσαν χρουσουζιά να θαφτεί ο δικός τους
συγγενής, γιατί πίστευαν ότι « θα τραβήξει» και άλλους. Κάποιος βρήκε τη χρυσή
τομή .Μετέφεραν τον πρώτο νεκρό στο νεκροταφείο ,περνώντας τον όχι από την
πόρτα , αλλά από τον πηλιώνα ,μαντρότοιχο. ΄Ετσι έγινε η αρχή.
Το ίδιο γεγονός ζήσαμε στα νεότερα χρόνια ,όταν έγινε επέκταση του νεκροταφείου
με τη βοήθεια του Πολιτιστικού Συλλόγου. Και ενώ όλοι φώναζαν να γίνει η
επέκταση ,κανένας δεν ήθελε να ταφεί πρώτος δικός του συγγενής , για τους
λόγους που είπαμε παραπάνω. Το πρόβλημα λύθηκε ,όταν απεβίωσε μια μοναχική
γυναίκα που δεν είχε στενούς συγγενείς
και έτσι θάφτηκε πρώτη.
Τέλος όταν ο νεκρός οδηγούνταν στο
νεκροταφείο και η πομπή περνούσε μπροστά από τα σπίτια , οι νοικοκυρές έβγαιναν
και έριχναν νερό στο δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου