Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

" Γνωριμία με την Πανίδα Μεσαναγρού- Η Μέλισσα"

" Μέλισσες"

" Μέλισσα"



" Κυψέλες ή Κουβάνια"





" Μέλισσα με γύρη"







" Κηφήνας"









Είναι έντομο από την τάξη υμενόπτερα , το πιο σπουδαίο από οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο. Ζει στη γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια. Ζει στις κυψέλες , σε μεγάλες οικογένειες ,όπου και υπάρχει σαφής ιεράρχηση.
Η οικογένεια αποτελείται από τους κηφήνες , αρσενικές μέλισσες , από χιλιάδες μέλισσες , τις εργάτριες, που είναι στείρες και τη βασίλισσα που εξασφαλίζει τον πολλαπλασιασμό. Οι κηφήνες προορίζονται να γονιμοποιήσουν τη βασίλισσα .
Κάθε ΄Ανοιξη εγκαταλείπουν την κυψέλη οι παλιές μέλισσες με τη βασίλισσά τους κα;ι πάνε για μια άλλη κυψέλη. Εκτρέφονται για το μέλι , το βασιλικό πολτό , την πρόπολη, το κερί .
Η μέλισσα δεν είναι επιθετική . Επιτίθεται όμως όταν καταλάβει ότι κινδυνεύει.
Στο Μεσαναγρό στα παλιά χρόνια υπήρχαν πολλές μέλισσες, γιατί και η περιοχή έχει πλούσια βλάστηση ,αλλά και οι κάτοικοι είχαν καλό εισόδημα. Κάθε κάτοικος είχε τις κυψέλες του σε διάφορα μέρη. Τα πρώτα χρόνια οι κυψέλες ήταν κτιστές ,αργότερα έγιναν από ξύλο ή κορμούς δέντρων και τα τελευταία χρόνια ήρθαν οι καινούριες κυψέλες ,από ξύλο, τα κυβερνητικά κουβάνια , όπως έλεγαν , ίσως γιατί τα προώθησε η τότε κυβέρνηση.
Τα πρώτα χρόνια οι κυψέλες λόγω της κατασκευής τους ,κτιστές, δεν μεταφέροντο από περιοχή σε περιοχή , όπως γίνεται σήμερα. ΄Επρεπε λοιπόν η περιοχή να έχει αρκετή βλάστηση και νερό. Διάλεγα συνήθως περιοχές που είχαν πολύ θυμάρι ή πεύκα. Μεταξύ των δύο ,το θυμαρίσιο μέλι είναι το καλύτερο. Ο Μελισσοκόμος ,πήγαινε τακτικά και έβλεπε τα κουβάνια του και φρόντιζε τις μέλισσες.
Η πιο κινητική εποχή ήταν η ΄Ανοιξη. ΄Ηταν η εποχή που η παλιά βασίλισσα με τις παλιές μέλισσες ,εγκατέλειπαν το κουβάνι ,κυψέλη, για να βρουν αλλού σπίτι ,παραχωρώντας την κυψέλη στη νέα βασίλισσα. Όταν έφευγαν από την κυψέλη οι μέλισσες ,ακολουθούσαν τη βασίλισσα , μέχρι να βρουν νέα άδεια κυψέλη ή κούφιο κορμό δέντρου . Κατά τη διαδρομή τους κάθιζαν σε δέντρα για να ξεκουραστούν. ΄Επρεπε λοιπόν τότε ο μελισσοκόμος να καραδοκεί , για να πάρει το σμάρι. Πάντα είχε μαζί του τα σύνεργα. .¨Ένα πριόνι, ένα σακί , το καπνιστήρι ή φυσερό, που κάπνιζε τις μέλισσες , για να τις ηρεμεί και το τυφλομί, που το έβαζε στο πρόσωπο , για να προφυλάσσεται. Μόλις αντιλαμβανόταν το σμάρι καθισμένο σε κάποιο κλαδί ή περνούσε από κοντά του , έριχνε χώμα γα να κάτσει. Πλησίαζε ,κάπνιζε το σμάρι , άνοιγε το σακί και σιγά σιγά έκοβε το κλαδί και το τοποθετούσε μέσα στο σακί ,βάζοντας μέσα και τις μέλισσες. Το έκλεινε και πήγαινε στο πιο κοντινό , άδειο κουβάνι και τοποθετούσε εκεί το σμάρι. ΄Ετσι είχε μια νέα κυψέλη και έτσι πολλαπλασίαζε τις κυψέλες του.
Σήμερα όλα τα παλιά κουβάνια , έχουν αντικατασταθεί από καινούρια , που μεταφέρονται εύκολα από περιοχή σε περιοχή , που έχει περισσότερη τροφή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου